Η Νάσια Παυλίδου φιλοξενήθηκε μαζί με τον εικαστικό Γιώργο Τσεριώνη στη Ρόδο, στα πλαίσια του θεσμού της Καλλιτεχνικής Διαμονής, το δημιουργικό αποτέλεσμα της οποίας θα δούμε στην έκθεση “Ένα άνθος που δεν φοβάται τον χρόνο” την Τετάρτη 13 Αυγούστου στο Κατάλυμα της Γαλλίας στη Ρόδο.
Με αυτή την αφορμή είχαμε την ευκαιρία να την συναντήσουμε και να συνομιλήσουμε μαζί της.
Συνέντευξη στην Ευρυδίκη Κοβάνη
Πώς ήταν η εμπειρία σας από την Καλλιτεχνική Διαμονή στο Κατάλυμα της Γαλλίας στη Ρόδο;
Η καλλιτεχνική διαμονή μου στη Ρόδο ήταν μια μοναδική εμπειρία. Το νησί, με την ιδιαίτερη ομορφιά του και την έντονη ιστορική του ατμόσφαιρα, με ενέπνευσε βαθιά. Ειδικά το εργαστήρι κεραμικής στο Κατάλυμα της Γαλλίας που είναι μέσα στην καρδιά της Μεσαιωνικής Πόλης, με έκανε να νιώσω πως το ίδιο το τοπίο – οι πέτρινοι τοίχοι, τα δρομάκια και τα ίχνη του χρόνου έγιναν μέρος της δουλειάς μου.
Τι σας ενέπνευσε για να δημιουργήσετε τα έργα που θα δούμε στην έκθεση;
Το θέμα της έκθεσης, που σχετίζεται με το Δέντρο της Ζωής, το προσέγγισα με έναν πιο συμβολικό τρόπο. Επέλεξα να εστιάσω στην έννοια της γέννησης — όχι μόνο ως έναρξη της ζωής, αλλά και ως αρχή μιας σχέσης, μιας κατάστασης, ενός οργανισμού, μιας ιστορίας… ή ακόμα και μιας σιωπής, μιας επιθυμίας, ενός ερωτήματος.
Όλα αυτά τα στοιχεία τα συνδέω με τη δική μου οπτική και αποτυπώνονται μέσα από φυτομορφικές φόρμες με έντονη λεπτομέρεια και παρατήρηση.
Τι σας τράβηξε στην κεραμική;
Έχω σπουδάσει γλυπτική, οπότε ξεκίνησα με μια διαφορετική προσέγγιση στη μορφή και το υλικό. Η κεραμική με τράβηξε γιατί απαιτεί έναν άλλο τρόπο σκέψης, πιο τεχνικό και συχνά πιο αυστηρό.
Μου άρεσε που έπρεπε να προσέξω πολύ το αντικείμενο, να σκεφτώ κάθε βήμα με ακρίβεια, από την κατασκευή μέχρι το ψήσιμο και το αποτέλεσμα που θα έχει το υάλωμα.
Αυτή η διαδικασία, όπου πολλά πράγματα δεν είναι απόλυτα προβλέψιμα, αλλά απαιτούν πειθαρχία και υπομονή ταυτόχρονα, μου κίνησε έντονα το ενδιαφέρον. Ήταν σαν να ανακαλύπτω έναν νέο τρόπο να «μιλήσω» με το υλικό και τον εαυτό μου.
Τι σημαίνει για εσάς τέχνη;
Αυτή είναι από τις πιο δύσκολες αλλά και πιο προσωπικές ερωτήσεις, γιατί η τέχνη δεν ορίζεται εύκολα. Για μένα, είναι τρόπος να καταλαβαίνω τον κόσμο και τον εαυτό μου. Είναι ένας χώρος ελευθερίας, όπου μπορώ να εκφράσω όσα δεν χωρούν σε λόγια. Είναι κάτι που συνεχώς μετακινείται, άλλοτε μια ανάγκη για μοίρασμα, άλλοτε για σιωπή. Είναι, τρόπος ύπαρξης.
Γεννιέται ή γίνεται ο καλλιτέχνης;
Θεωρώ ότι ο καλλιτέχνης είναι και κάτι που γεννιέται μέσα μας, γιατί υπάρχει μια έμφυτη ανάγκη να δημιουργήσουμε και να εκφραστούμε. Ταυτόχρονα όμως, γίνεται και μέσα από τη δουλειά, την εμπειρία και την επιμονή. Δηλαδή, δεν αρκεί μόνο η έμπνευση ή το ταλέντο, αλλά χρειάζεται και να δουλέψεις πολύ πάνω σε αυτό που κάνεις για να πάρει μορφή και ουσία η δημιουργικότητα στην πραγματικότητα.
ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΝΑΣΙΑ ΠΑΥΛΙΔΟΥ
Γεννήθηκε στην Πτολεμαΐδα το 1996. Το 2021αποφοίτησε από την Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών των Αθηνών, από το τμήμα γλυπτικής, αφού παρακολούθησε το 6μηνο πρόγραμμα Erasmus, στο “Eugeniusz Geppert Academy of Art and design” στο Wroclaw, στην Πολωνία.
Η Νασια Παυλίδου έχει πραγματοποιήσει μια ατομική έκθεση KATI 14 (APODEC, Θεσσαλονίκη, 2024) και έχει συμμετάσχει σε πλήθος ομαδικών εκθέσεων, μεταξύ των οποίων Art Athina (APODEC Project Spaces, 2024), Her hands were muddy when we met (παράλληλη εκδήλωση της Biennale of Contemporary Ceramics, Tomato Industrial Museum, Σαντορίνη, 2024), Larnaca Biennale (βραβείο excellence, 2023), Specimens of Soil (Sealed Earth Gallery, Σαντορίνη, 2023), Rebirth (Sealed Earth Gallery, Αθήνα, 2022), Art Athina (Project Spaces, Sealed Earth Gallery, Αθήνα, 2022), Big Blue Dot (Artist Residency and Exhibition, Κουφονήσι, 2022).
Η δουλειά της είναι εμπνευσμένη από τη φύση, τα έμβια πλάσματα και τα καθημερινά αντικείμενα, δημιουργώντας γλυπτά με οργανικές, συχνά απρόσμενες φόρμες που ισορροπούν ανάμεσα στο οργανικό και το ανθρώπινο στοιχείο, με έντονα ανθρωποκεντρικό χαρακτήρα. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα.
https://www.instagram.com/nasia_pavlidou/
About Author
