Ο Γιάννης Γουρζής είναι ένας χαράκτης που ζωγραφίζει με τα αιχμηρά του εργαλεία την επιφάνεια του, δαμάζοντας και τις λεπτότερες ιδιομορφίες της, χωρίς να καταργεί, αλλά αντίθετα αξιοποιώντας τα χαρακτηριστικά τους.
Μέσα από τον τρόπο που διαπραγματεύεται τη δομή της φόρμας, τα επίπεδα των αναβαθμών της, τις διαλεκτικές της σχέσεις με το χώρο και το φως, εμφανίζει τις δυνατότητες μιας εκπληκτικής τεχνογνωστικής ευχέρειας που διαθέτει, χρησιμοποιώντας στοχαστικά τα ποικίλματά της, όπου οι συνθετικές του αρχές το απαιτούν.
Το υλικό του συνήθως το επεξεργάζεται μικρογραφικά, αποδίδοντας και τις παραμικρότερες λεπτομέρειες των θεμάτων του, όχι για να αποδείξει τις ικανότητες του, που είναι αδιαμφισβήτητες, αλλά για να προσηλώσει το βλέμμα σ' ό,τι συνήθως λανθάνει της προσοχής.
Θέματα της καθημερινότητας με ρεαλιστικό, συμβολικό, αλληγορικό και κάποτε αινιγματικό περιεχόμενο, αποκτούν μια διάσταση μνημείωσης του εφήμερου, καταργώντας το χρόνο της φθοράς και της αλλοτρίωσης.
Το ενδιαφέρον του χαράκτη δεν είναι τόσο η αναπαραστατική ευκρίνεια που επιδιώκει, όσο η χρησιμοποίηση της ασκητικής της διαδικασίας για την εξιχνίαση μιας αλήθειας που υπόκειται των ορωμένων.
Ο τρόπος διακρίβωσης της αισθαντικότητας και της αυτοτέλειας της φόρμας επικεντρώνεται στη στοιχειοθέτηση των ανεπαίσθητων φυσιογνωστικών παραλλαγών της. οι οποίες προετοιμάζονται κατάλληλα, έτσι ώστε να δεχθούν συναρτώμενα ορισμένα υπερεαλιστικά γνωρίσματα που με οικονομία τα εμφανίζει ο Γ. Γουρζής.
Είτε τη μέθοδο της ξυλογραφίας είτε της χαλκογραφίας είτε της λιθογραφίας χρησιμοποιεί ο Γ. Γουρζής, μέσα από το αλφάβητο της διαδικασίας και των ιδιαιτεροτήτων του τυπώματος, επιλέγεται κυρίως η επιδιωκόμενη υφολογία και ο χαρακτήρας που θέλει ο καλλιτέχνης αυτός να μεταβιβάσει στη σύνθεση. Μεγεθύνοντας σμικρύνει τα μεγέθη κι αντίθετα σμικρύνοντας μεγεθύνει το
μικρόκοσμο των ψιθύρων τους.
Διαστρωματώνει, σαν τον Βυζαντινό αγιογράφο, τα επίπεδα τους, επενδύοντας αισθητικά και σημασιολογικά τις μορφές του, καθώς αυτές στο βλέμμα που τις διαπερνά, χωρίς να τις διαβρώνει, απελευθερώνουν μια πάλλουσα εσωτερικότητα που ισορροπεί ρυθμοτεχνικά και δομοκατασκευαστικά στο χώρο. Γιατί αυτό είναι το βασικό ζητούμενο στον Γιάννη Γουρζή. Να αποτυπώσει τη συνάλληλη εικαστική ανάπλαση χώρου και μορφών, μέσα από μια διελκυστίνδα ιχνοθεσιών και καταθέσεων, που την αληθοφάνεια τη μετατρέπουν σε ψευδαίσθηση και την ορατή πραγματικότητα σε μια τελετουργική περιπέτεια. Μια περιπέτεια που ο ορίζοντας της διαρκώς επιμηκύνεται, διατηρώντας στο βάθος όλο το μυστήριο που τη διατηρεί ζωντανή κι ανεξόφλητη.
ΑΘΗΝΑ ΣΧΙΝΑ
Κριτικός & Ιστορικός Τέχνης
