Μια σύντομη συζήτηση με τη Χριστίνα Φραγκεσκάκη, με αφορμή την παρουσίαση του νέου της βιβλίου στη Ρόδο.
«Πιάνεις χώμα». Πώς και γιατί διαλέξατε αυτόν τον τίτλο;
Ο τίτλος βγήκε μέσα από τα σπλάχνα της ιστορίας. Πιάνεις χώμα κι έτσι βρίσκεις έναν τόπο για να σταθείς και να δεις τον κόσμο. Βρίσκεις μια εστία για να κουρνιάσεις και να παρηγορηθείς. Ο τίτλος είναι πολύσημος. Ο αναγνώστης θα «αποφασίσει» πώς θα τον διαβάσει
Ποια ήταν η σημαντικότερη διαφορά στη συγγραφή ενός βιβλίου για ενήλικες από τη συγγραφή ενός βιβλίου για παιδιά;
Από τον ίδιο ψυχικό τόπο έρχονται οι ιστορίες και σε συναντούν. Από εκείνον τον τόπο που σε κινητοποιεί και σου δίνει την αναγκαία ορμή. Αν πρέπει να πω μια διαφορά, θα έλεγα ότι ένα βιβλίο για ενήλικες είναι πιο σύνθετο, συνήθως χρειάζεται περισσότερο χρόνο για να ολοκληρωθεί, χωρίς αυτό να είναι απόλυτο, και σου δίνει μεγαλύτερη ελευθερία να κινηθείς εντός του και ως προς την γλώσσα και ως προς την ιστορία.
Αφήγηση ή συγγραφή; Τι προτιμάτε και γιατί;
Κάθε ένα από αυτά απαντά σε άλλες ανάγκες, και στα δύο πάντως κάποιος αφηγείται κάτι γιατί το θέλει πάρα πολύ. Υπάρχουν κοινά σημεία και διαφορές. Σε αυτή την φάση της ζωής μου, εκείνο που επιθυμώ πιο πολύ, είναι να γράφω. Απολαμβάνω την μοναχική αυτή επιτέλεση, την ασκητική σχεδόν, που τροφοδοτείται όμως από τη δύναμη και το παιχνίδι της ζωής.
Γιατί γράφετε;
Είναι δύσκολη η απάντηση μπορεί και να μην ξέρω καλά καλά, υπάρχει μια βαθιά επιθυμία που ίσως να ενισχύεται από την ανάγκη μου να βρω ένα σημείο και να σταθώ, ένα σταθερό σημείο μέσα μου, όπως και οι ήρωες του βιβλίου μου, δηλαδή.
