Ταλαντούχος και σεμνός. Ο Απόστολος Μαριεττής είναι ένας νέος ηθοποιός που ξεπήδησε από το θεατρικό εργαστήρι Μάνος Κατράκης. Τον περασμένο Δεκέμβριο αποδέχθηκε την πρόκληση, αναμετρήθηκε με έναν δύσκολο ρόλο και θριάμβευσε. Η συγκλονιστική ερμηνεία του σαν Ashar στο θεατρικό μονόπρακτο «Το όνομά μου είναι Ashar» καθήλωσε το κοινό της Ρόδου.
Ανυπομονούμε λοιπόν να δούμε τις νέες παραστάσεις που ανεβάζει το Θέατρο Νοτίου Αιγαίου στις 18, 19 και 20 Μαρτίου στο Δημοτικό Θέατρο Ρόδου. Με αυτή την ευκαιρία είχαμε μία ουσιαστική, εφ’ όλης της ύλης, συνομιλία μαζί του.
Συνέντευξη στην Ευρυδίκη Κοβάνη
Πώς και πότε αποφασίσατε να ασχοληθείτε με το θέατρο;
Δεν είμαι η περίπτωση του ανθρώπου που μεγάλωσε με το όνειρο του να ασχοληθεί με το θέατρο. Όμως, κατά κάποιον τρόπο, πάντα γυρόφερνα την τέχνη στην γενικότερη έννοιά της και πάντα με γυρόφερνε κι αυτή.
Ίσως αποτελούσε και ένα αντίβαρο στην επαγγελματική σταδιοδρομία μου όπου πιο «απόλυτες» έννοιες, όπως «στόχοι», «επιτεύξεις» κ.α. πάντα κυριαρχούσαν.
Σε ό,τι όμως αφορά καθαρά το θέατρο, ένα και μόνο μάθημα, το πρώτο συγκεκριμένα, με τον κ. Αγγελάκο, την Βάσω Αγγελάκου και την Άννα Έλενα ήταν αρκετό για να συνειδητοποιήσω το μεγαλείο του θεάτρου.
Συχνά θυμάμαι το πώς ένιωσα, κάτι το οποίο είχα εκφράσει τότε, αμέσως μετά την ολοκλήρωση του πρώτου μαθήματος. «Ήταν σαν να βγήκα μόλις από το ντους και να ξέπλυνα την ψυχή μου από κάθετι που την βαραίνει». Χρωστάω πολλά σε αυτούς τους ανθρώπους.
Πόσο προκλητικό ή και δύσκολο είναι για έναν ηθοποιό να κρατάει επάνω του όλη την παράσταση;
Ένας μονόλογος σίγουρα είναι πρόκληση. Ξεκάθαρη αναμέτρηση με τον εαυτό σου. Σε κάθε θεατρική παράσταση νιώθεις ένα βαθύτατο χρέος απέναντι σε κάποιους ανθρώπους. Πρώτα απ’όλα απέναντι στον κόσμο που θα έρθει για να παρακολουθήσει αυτά που έχεις να του πεις. Απέναντι στον σκηνοθέτη που έχει πιστέψει σε εσένα. Απέναντι στον θεατρικό συγγραφέα. Απέναντι στο ίδιο το κείμενο. Απέναντι στον άνθρωπο που έχει γράψει την μουσική και γενικότερα απέναντι σε κάθε άνθρωπο που έχει κοπιάσει για αυτό το έργο.
Σε έναν μονόλογο λοιπόν, όλο αυτό το χρέος το “κουβαλάς” μόνος σου και μόνος σου πρέπει να δικαιώσεις πρώτα απ´όλα τον εαυτό σου για να δικαιωθούν μέσω του ερμηνευτή και όλοι οι φανεροί και αφανείς ήρωες οι οποίοι έχουν πράξει από πριν το δικό τους χρέος για να σε προετοιμάσουν για αυτήν την δικαίωση.
Πώς προσεγγίσατε τον ρόλο σας;
Η προσέγγιση ενός ρόλου είναι μια ομαδική διεργασία. Καταλυτικοί παράγοντες σε αυτή την διεργασία είναι, πρώτα απ´όλα, το ίδιο το κείμενο το οποίο έχεις να πραγματευθείς. Η κατανόηση της έμπνευσης του θεατρικού συγγραφέα. Έπειτα, η λεγόμενη “σκηνοθετική μάτια”. Το πώς θα οραματιστεί τον εκάστοτε “ήρωα” ο σκηνοθέτης. Τέλος, το πώς θα αντιληφθεί και θα φιλτράρει όλα τα παραπάνω ο ερμηνευτής του ρόλου.
Το συγκεκριμένο έργο είναι αλήθεια ότι διαπραγματεύεται ιδιαίτερα “ευαίσθητες” έννοιες. Όπως λοιπόν και αν προσεγγίσεις τον ρόλο οφείλεις να τις αναδείξεις.
Η συγκεκριμένη διεργασία, το πώς δηλαδή θα προσεγγιστεί ένας ρόλος, είναι κατά την γνώμη μου από τις πιο σημαντικές και ωραιότερες φάσεις από τις οποίες θα περάσει κατά το “χτίσιμο” του ένα θεατρικό έργο, διότι εκεί θα εμπνευστείς τον “ήρωα” σου, εκεί θα τον “ανακαλύψεις”, εκεί θα μαγευτείς και εκεί θα αποκαλυφθεί η αλήθεια της υπόστασης του “ήρωα”σου.
Τι είναι αυτό που μίλησε μέσα σας στην ιστορία του Ashar όταν την πρωτοδιαβάσατε;
Ο “Ashar είναι ένας “ήρωας” που “κρύβεται” μέσα στην ψυχή του κάθε ανθρώπου. Ένας “ήρωας” τον οποίο “κουβαλάμε” μέσα μας όλοι μας. Αφορά τις αξίες, τα ιδανικά και τις ευαισθησίες που έχει ο κάθε ένας από εμάς μέσα στην ψυχή του.
Είτε κάποιοι έχουν την ικανότητα να τον κρύβουν καλά, σε κάποιο σκοτεινό και παγωμένο “δωματιάκι” της ψυχής τους, είτε σε κάποιους άλλους από εμάς καταφέρνει να απελευθερωθεί και να σουλατσάρει σε κάποιο “πάρκο” της ψυχής μας, κρατώντας ένα σημειωματάριο και να γράφει, να γράφει, να γράφει γεμάτος εξωστρέφεια.
Φυσικά, σε αυτά που λέω παραπάνω κάνω παραλληλισμούς σε αναφορές που θα συναντήσουμε κατά την διάρκεια του έργου.
Ο “Ashar”, όπως έχω αναφέρει ξανά, είτε θα σε κάνει να νιώσεις δικαίωση, είτε θα σε φέρει αντιμέτωπο κυρίως με τον ίδιο σου τον εαυτό και τις καλά κρυμμένες ευαισθησίες σου.
Το αποτέλεσμα όμως και στις δυο περιπτώσεις είναι πάντα το ίδιο. Λύτρωση. Ο “Ashar” είναι βαθειά ευαίσθητος και γεμάτος ανθρωπιά. Αυτό είναι που με εμπνέει στον “Ashar”.
Έχετε λάβει πολύ εγκωμιαστικές κριτικές για την ερμηνεία σας στο συγκεκριμένο έργο. Θεωρείτε ότι η επανάληψη της παράστασης σας δίνει την ευκαιρία να εξελίξετε περισσότερο την ερμηνεία σας;
Σας ευχαριστώ πολύ για τα όμορφα και γεμάτα “κίνητρο” λόγια σας. Ελπίζω πραγματικά να βοήθησα ώστε αυτό το τόσο “ευαίσθητο” κείμενο να έγινε αποδεκτό στον κόσμο και να υπηρέτησα με “ορθό” τρόπο τις διδαχές του σπουδαίου δασκάλου μου.
Φυσικά και η επανάληψη της παράστασης δίνει την ευκαιρία για εξέλιξη του εκάστοτε ρόλου και μέσω αυτού του ίδιου του ερμηνευτή. Ο “Ashar” κρύβει πολλές “αναγνώσεις”. Είναι ένα σπουδαίο κείμενο με “δεύτερες”, “τρίτες” και πολλές ακόμα αναγνώσεις.
Είναι πραγματικά πολλές οι συζητήσεις, πολλά τα βραδιά με τον σκηνοθέτη μου και τον συγγραφέα όπου ανακαλύπτουμε “ανεξερεύνητα μονοπάτια” του έργου με στόχο να φωτίσουμε και άλλες, σπουδαίες πτυχές του κειμένου.
Πώς ήταν η συνεργασία σας με τον σκηνοθέτη της παράστασης Ζαχαρία Αγγελάκο και με τον συγγραφέα του έργου Νίκο Κωνσταντινίδη;
Θέλω να είμαι ειλικρινής. Μόνο τυχερό μπορώ να χαρακτηρίσω τον εαυτό μου για την συνύπαρξη με έναν σπουδαίο δάσκαλο όπως τον κ. Αγγελάκο και έναν τόσο εμπνευσμένο και ευαίσθητο συγγραφέα όπως τον κ. Κωνσταντινίδη. Πραγματικά, έχω εξελιχθεί, κυρίως ως άνθρωπος, δίπλα τους.
Όμως γενικότερα έχω σταθεί τυχερός σε αυτόν τον τομέα. Πώς να μην είμαι άλλωστε όταν τόσα χρόνια έχω βρεθεί δίπλα σε τόσο σημαντικές ερμηνεύτριες και δασκάλες όπως η Βάσω Αγγελάκου και η Άννα Έλενα. Αν μπορώ να ισχυριστώ ότι ενδεχομένως μπορώ να ανταποκριθώ στις απαιτήσεις ενός θεατρικού έργου, τότε το χρωστάω σε αυτούς τους ανθρώπους. Σπουδαίοι άνθρωποι, εμπνευσμένες προσωπικότητες.
Επίσης, θα ήθελα να αναφερθώ στη σπουδαία δουλειά που γίνεται στο “Μάνος Κατρακης”. Εκπληκτική δουλειά γεμάτη ουσία, ήθος και αγάπη για το θέατρο. Μια ομάδα από ποιοτικότατους ανθρώπους σε ηθικό και ερμηνευτικό επίπεδο.
Τέλος, θα μου επιτρέψετε μια προσωπική αναφορά. Μια αναφορά στον “ιδανικό θεατή” μου. Τον γιο μου, όπου σε κάθε παράστασή μου με συντροφεύει στην σκέψη μου.
Σας ευχαριστώ πολύ και με χαρά θα σας συναντήσω στις παραστάσεις.
Το έργο του Νίκου Κωνσταντινίδη «Το όνομά μου είναι Ashar» ανεβαίνει από το Θέατρο Νοτίου Αιγαίου σε σκηνοθεσία Ζαχαρία Αγγελάκου, με τον Απόστολο Μαριεττή στον ρόλο του Ashar, στο Δημοτικό Θέατρο Ρόδου στις 18, 19 και 20 Μαρτίου.
