Επιτρέψτε μου να σας παρουσιάσω το μπαρ ΟΝΟ και τον Μοράν Στράσλερ, τον άνθρωπο πίσω από αυτό. Πίσω από την ιδέα, το σχεδιασμό, την εφαρμογή, την επένδυση, τη διεύθυνση και μάλιστα πίσω κι από την ίδια τη μπάρα. Ένας νέος, ανοιχτόμυαλος σχεδιαστής από το Ισραήλ, με πάθος για τη φιλοξενία, επένδυσε τα πάντα στην ιδέα του: να δημιουργήσει ένα κομψό καφέ-μπαρ για να διασυνδέσει ανθρώπους, ιδέες, εμπνεύσεις, στο πιο ηλιόλουστο ελληνικό νησί, τη Ρόδο. Παρά το ταλέντο του και και την πραγματικά μοναδική ιδέα, βρίσκεται αντιμέτωπος με πολλές προκλήσεις στην πορεία – όπως κάθε ένας που τολμάει να δημιουργήσει αντισυμβατικά και να κολυμπήσει ενάντια στο ρεύμα.
Συνέντευξη στη Mariann Lipcsei
Το μπαρ είναι πολύ νέο, στη φάση ανάπτυξης ακόμα, αφού άνοιξε το Νοέμβριο του 2016 στην καρδιά της πόλης της Ρόδου. Είμαι βέβαιη ότι σύντομα θα τραβήξει τον κόσμο του, αφού έχει ένα δυνατό πυρήνα και μία ενστικτώδη ιδέα. Ο χαρακτήρας του αντιπροσωπεύει την αυθεντικότητα σε όλες του τις ιδιότητες, πράγμα που το κάνει πραγματικά μοναδικό. Ξεκινώντας από το μοναδικό εσωτερικό που έχει στήσει και σχεδιάσει προσωπικά ο Μοράν.
Ο χώρος έχει μία έντονα οικεία “οικογενειακή ατμόσφαιρα” από τη μία, λόγω των πολλών προσωπικών αντικειμένων από το οικογενειακό σπίτι του Μοράν, όπως τη συλλογή από αυτοκινητάκια, ραδιόφωνα και πικάπ από βακελίτη, διάσημους παλιούς και κλασσικούς δίσκους που μάζευαν οι γονείς του Μοράν καθ’ όλη τη διάρκεια της εφηβείας τους και πολλά ακόμα. Αν καθίσετε στο μπαρ είστε περικυκλωμένοι από όλα αυτά τα αντικείμενα, γεμάτα από τις δικές τους ιστορίες και διηγήσεις. Και αυτή η προσωπική πινελιά αντισταθμίζει τέλεια την αστική αίσθηση της βιομηχανικής διακόσμησης.
Η οικογενειακή ατμόσφαιρα εμφανίζεται επίσης στην παρουσία των γονιών του Μοράν στο μπαρ. Πρέπει οπωσδήποτε να δοκιμάσει κανείς το σπιτικό κέικ της μητέρας του, Ιλάνα, και – κάποιες τυχερές μέρες – το καταπληκτικό της χούμους. Η οποία επίσης συνεισφέρει στη δημιουργική ατμόσφαιρα με τα χειροποίητα κοσμήματά της στο μπαρ. Και μπορείτε πάντα να κάνετε μια ωραία κουβέντα με τον άντρα της, τον Εϊτάν, που είναι πραγματικός λάτρης της Ρόδου και της Ελλάδας και, όντας ο ίδιος μουσικός, είναι πάντα το παθιασμένο κοινό των βραδιών ζωντανής μουσικής στο μπαρ.
Το όνομα του μπαρ αναφέρεται στις ρίζες αφού είναι το όνομα της πόλης του Μοράν στο Ισραήλ. Και η τελευταία σημαντική πτυχή του μαγαζιού που θα τόνιζα, είναι η το πόσο ανοιχτόμυαλο είναι. Σημαίνει ότι είναι έτοιμο να καλωσορίσει όλων των ειδών τους ανθρώπους και να δώσει χώρο σε συζητήσεις και εμπνεύσεις με διαφορετικούς τρόπους.
Είναι χαρά μου να μοιραστώ τη συζήτησή μου με τον Μοράν σχετικά με την ιστορία του, τα οράματά του, τις εμπειρίες του μετά από 20 μήνες λειτουργίας και σκληρής δουλειάς και επένδυσης.
Μάριαν Λίπτσεϊ: Γιατί διάλεξες αυτή την τοποθεσία μέσα στην πόλη της Ρόδου για το μπαρ σου;
Μοράν Στράσλερ: Νομίζω ότι ο συγκεκριμένος δρόμος (28ης Οκτωβρίου) είναι ο ανερχόμενος δρόμος της πόλης της Ρόδου. Μπορείς να δεις πολλά καινούργια μαγαζιά να ξεπετάγονται στο δρόμο και μέχρι κάτω στην Αμαράντου. Αυτό το γωνιακό μαγαζί στο σημείο συνάντησης αυτών των δύο οδών μπορεί να γίνει ένα κεντρικό σημείο για όλους εκείνους που θα ήθελαν να πιουν καφέ το πρωί και μερικά ποτά το βράδυ.
ΜΛ: Σχετικά με την ποιότητα και την ποικιλία των ποτών σου;
ΜΣ: Δεν κάνω συμβιβασμούς στην ποιότητα – ούτε το πρωί, ούτε και το βράδυ. Αυτό σημαίνει ότι αν έρθεις το πρωί μπορείς να βρεις καφέ πολύ υψηλής ποιότητας και το βράδυ μπορείς να βρεις για παράδειγμα μοναδικά κρασιά από μικρούς ντόπιους παραγωγούς. Μερικά είναι πραγματικά μοναδικά, δεν τα βρίσκεις εύκολα σε πολλά μέρη, όπως αυτό με εκχύλισμα μελιού από ροδίτικα σταφύλια. Και φυσικά μπορείς να βρεις πράγματα που φέρνω από το Ισραήλ, όπως το Αράκ (λικέρ γλυκάνισου, παραδοσιακό αλκοολούχο ποτό της Μέσης Ανατολής – σημείωση επιμελητή) – παρεμπιπτόντως, νομίζω ότι είναι το μοναδικό μέρος στην Ελλάδα όπου μπορεί κανείς να το πιει – και ο μαύρος καφές από το Ισραήλ
ΜΛ: Ποιοι είναι οι πελάτες σου;
ΜΣ: Μέρος της μαγείας του μαγαζιού είναι ότι είναι πολύ πολυπολιτισμικό. Άνθρωποι από όλο τον κόσμο λένε ότι νιώθουν πολύ άνετα εδώ. Μπορεί να είναι Έλληνες, ντόπιοι από το νησί, κόσμος από τη Σκανδιναβία, κόσμος από το Λονδίνο ή από τις ΗΠΑ και ούτω καθεξής.
ΜΛ: Γιατί πιστεύεις ότι νιώθουν άνετα εδώ;
ΜΣ: Πρώτα απ’ όλα πρέπει να αγαπάς τους ανθρώπους. Πρέπει να τους δείχνεις υπομονή, να μπορείς να επικοινωνήσεις μαζί τους, όχι μόνο να τους προσφέρεις υπηρεσίες. Νομίζω μπορεί κανείς να νιώσει τη ζεστή ατμόσφαιρα εδώ. Ακόμα και τα διαφορετικά προγράμματα ζωντανής μουσικής που έχω, αυξάνουν την αίσθηση πολυπολιτισμικότητας με την ποικιλομορφία τους.
ΜΛ: Και πώς διαμορφώνει το χαρακτήρα του μπαρ σου η ποικιλομορφία των πελατών σου και των προγραμμάτων σου;
ΜΣ: Δίνει ένα συγκεκριμένο χαρακτήρα στο μπαρ και χαίρομαι για αυτό. Ο χαρακτήρας είναι ο εξής: η πολυπολιτισμική πλατφόρμα για πολλούς δημιουργικούς άντρες και δημιουργικές γυναίκες. Εδώ είναι ο χώρος τους.
ΜΛ: Αυτός ήταν ο σκοπός σου εξαρχής, να δημιουργήσεις μία πολυπολιτισμική ατμόσφαιρα ή ήρθε φυσικά;
ΜΣ: Νομίζω ότι είναι μέρος της προσωπικότητάς μου, οπότε ήρθε φυσικά. Λατρεύω να ταξιδεύω. Ως εικοσάρης ταξίδευα στη Νοτιοανατολική Ασία, στο Βιετνάμ, τη Καμπότζη, το Νεπάλ, την Ταϊλάνδη. Και μετά ταξίδεψα στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες. Πριν από δύο χρόνια ταξίδεψα στην Κεντρική Αμερική, στο Μεξικό, το Μπελίζ, τη Γουατεμάλα. Οπότε νομίζω ότι είναι μέρος της προσωπικότητάς μου να είμαι ανοιχτός και να καλωσορίζω διαφορετικές κουλτούρες.
ΜΛ: Οπότε γύρισες τον κόσμο ας πούμε και αποφάσισες να μετακομίσεις σε ένα ελληνικό νησί. Γιατί;
ΜΣ: Κοίτα. Νομίζω ότι ο κόσμος είναι ένα μεγάλο μέρος, ένα όμορφο μέρος. Υπάρχουν τόσες κουλτούρες, τόσα μέρη για να δεις, τόσος κόσμος να συναντήσεις, τόσα πράγματα για να κάνεις. Οπότε ίσως σε έναν χρόνο από τώρα, ίσως σε μερικά χρόνια από τώρα να βρίσκομαι σε κάποιο άλλο μέρος που θα με τραβήξει για διαφορετικούς λόγους. Συγκεκριμένα σε αυτό το νησί ήρθα να βρω ένα σπίτι για τη μαμά και το μπαμπά μου γιατί μετακόμισαν εδώ όταν συνταξιοδοτήθηκαν, και απλά αποφάσισα να μείνω. Έτσι απλά. Τίποτα περίπλοκο, τίποτα δραματικό. Κανένας μεγάλος έρωτας, τίποτα τέτοιο. Η Ρόδος είναι μία ώρα πτήση από την ιδιαίτερη πατρίδα μου και είναι μια εμπειρία, μια περιπέτεια.
ΜΛ: Τι άφησες πίσω σου εκείνη την περίοδο στο Ισραήλ όταν πήρες αυτή την απόφαση;
ΜΣ: Το αλκοόλ ήταν ένα χόμπι μου και όσο σπούδαζα για το πτυχίο μου, δούλευα ως εκπαιδευτής στη μεγαλύτερη σχολή μπάρμαν στο Ισραήλ. Τα τελευταία χρόνια πριν έρθω εδώ το έκανα δουλειά μου και δούλευα στην ομάδα μάρκετινγκ μίας μεγάλης εταιρίας διανομής αλκοόλ στο Ισραήλ. Μετά από τρία χρόνια σε αυτή τη θέση, αποφάσισα ότι δεν ήταν αυτή η καριέρα που ήθελα να ακολουθήσω και την άφησα. Έμενα στο Τελ Αβίβ και ήμασταν επτά καλοί φίλοι από τα παλιά. Εκείνη την περίοδο τρεις από αυτούς έπιασαν δουλειά στο Λονδίνο και ένας στο Άμστερνταμ. Οπότε η απόφαση να δοκιμάσω κάτι καινούργιο και να μεταφέρω τη ζωή μου ήταν – από αυτή την άποψη – ευκολότερη.
ΜΛ: Τι σε έκανε να σχεδιάσεις και να χτίσεις ένα μπαρ μόνος σου;
ΜΣ: Το πτυχίο μου είναι στον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό και δούλεψα πολλά χρόνια σε αρχιτεκτονικά γραφεία όπου σχεδίαζα μπαρ και επίσης ιδιωτικούς χώρους. Το μπαρ μου είναι το πρώτο μου πρότζεκτ που σχεδίασα από το χαρτί και μετά το έχτισα μόνος μου. Ήταν και μια διαδικασία μάθησης για μένα να δω και να καταλάβω πώς φτιάχνονται τα πράγματα και πώς τα πραγματοποιείς.
ΜΛ: Δε σου λείπουν οι δουλειές σχεδιασμού από τότε που διευθύνεις ένα μπαρ;
ΜΣ: Νομίζω ότι αυτό το μέρος μου δίνει πάντα τη ευκαιρία να δημιουργώ και να αλλάζω. Αν θέλω καινούργια φώτα, τα δημιουργώ. Αν θέλω καινούργια τραπέζια, τα δημιουργώ. Αυτό το μπαρ μου δίνει την ευκαιρία να συνδυάζω το πάθος μου για το ντιζάιν και για τη φιλοξενία. Φιλοξένησα επίσης μια έκθεση κοσμημάτων ενός νέου καλλιτέχνη πριν από λίγο καιρό, οπότε αυτό το μέρος θα μπορούσε να είναι μια ανοιχτή πλατφόρμα για όσους θέλουν να είναι δημιουργικοί και θέλουν να το δείξουν. Θα μου άρεσε να προσελκύσω κόσμο στο μπαρ που τους αρέσει να κάθονται και να έχουν την πλήρη εμπειρία των καλών ποτών, της ζεστής πολυπολιτισμικής ατμόσφαιρας και του μοναδικού ντιζάιν. Θα ήθελα να εμπνεύσω τον κόσμο να δημιουργήσει, να ταξιδέψει, να τολμήσει.
ΜΛ: Τι σε ενέπνευσε όταν σχεδίασες αυτό το μπαρ;
ΜΣ: Η ιδέα ήταν να κάνω κάτι διαφορετικό. Να μην αγοράσω κάτι που να είναι μαζικής παραγωγής. Γιατί τη μαζική παραγωγή ή κάτι που μπορείς να το αγοράσεις παραδείγματος χάρη στα ΙΚΕΑ, μπορείς να το δεις σε όλη τη Γη.
Πρώτα απ’ όλα, δεν είμαι από εδώ. Οπότε έφερα τη δική μου ιστορία, το δικό μου τρόπο σκέψης και φαίνεται στο σχεδιασμό του μέρους, επίσης στα προσωπικά αντικείμενα που έχω εδώ. Οπότε η αίσθηση μέσα είναι μια πολύ ζεστή ατμόσφαιρα και ενέργεια. Αυτό είναι ένα γεγονός. Το άλλο γεγονός είναι ότι το μπαρ είναι μοναδικό γιατί το έχτισα σε μεγάλο βαθμό μόνος μου. Που σημαίνει ότι προηγουμένως ήταν παπουτσίδικο και εγώ το μεταμόρφωσα σε μπαρ. Τα πάντα χτίστηκαν από το μηδέν και όλα τα ξύλα, τα μέταλλα, το πάτωμα στο μπαρ, είναι χειροποίητα. Φυσικά είχα κάποια βοήθεια σε ορισμένους τομείς. Αλλά ακόμα και η τουαλέτα δεν είναι μια στάνταρ τουαλέτα, είναι χειροποίητη με βιομηχανική διακόσμηση.
Σχεδίασα το μέρος σύμφωνα με το δικό μου στυλ. Ήθελα να σχεδιάσω ένα μέρος όπου θα πήγαινα εγώ ως πελάτης. Ένα μέρος όπου θα καθόμουν να πιω. Παρεμπιπτόντως ίσως να μην είναι το εξυπνότερο πράγμα από επιχειρηματική άποψη...
ΜΛ: Δεν έκανες έρευνα πριν ξεκινήσεις αυτή την επιχείρηση; Ακολουθούσες μόνο το ένστικτό σου;
ΜΣ: Ακριβώς. Δεν έκανα καθόλου έρευνα αγοράς. Μάλλον το καλύτερο μαγαζί να ανοίξεις σε αυτό το νησί θα ήταν ένα παγωτατζίδικο. Αλλά είχα κάτι στο κεφάλι μου και το ακολούθησα. Από επιχειρηματική άποψη, αυτό είναι πολύ κακή κίνηση, γιατί σε γενικές γραμμές όταν ξεκινάς μια επιχείρηση πρέπει να δεις τι λείπει από την αγορά και πρέπει να δημιουργήσεις ένα “προϊόν” ανάλογα με την αγορά στην οποία βρίσκεσαι.
ΜΛ: Και που βρήκες αυτό το θάρρος και αυτό τον τόσο διαφορετικό τρόπο σκέψης σχετικά με την επιχειρηματικότητα;
ΜΣ: Αυτή ήταν η εσωτερική μου αλήθεια και αυτός είναι ο μόνος τρόπος που ξέρω για να πηγαίνω μπροστά. Δε θα έχτιζα κάτι όπου δε θα πήγαινα ως πελάτης. Δε θα έχτιζα κάτι μόνο από ψυχρά επιχειρηματική σκοπιά. Έχτισα αυτό το μέρος και είμαι αισιόδοξος ότι ο κόσμος θα μπει στη βάρκα και θα με ακολουθήσει. Αυτός είμαι εγώ, δε γίνεται αλλιώς.
ΜΛ: Πώς πάει μέχρι στιγμής; Μπαίνει ο κόσμος στη βάρκα;
ΜΣ: “Το προϊόν μου”, το μπαρ μου μάλλον θα είχε μεγάλη επιτυχία σε οποιεσδήποτε μεγάλες σύγχρονες πρωτεύουσες από την αρχή, πιστεύω. Αλλά στη Ρόδο δε βλέπω μεγάλη ζήτηση για κουλ, χίπστερ, δημιουργικά μέρη. Δεν είναι ακριβώς αυτό που ψάχνουν οι περισσότεροι εδώ. Είναι μεγάλη πρόκληση να ανοίξεις μαγαζί σε μια τόσο μικρή αγορά. Δεν ζει πολύς κόσμος στο νησί και ο ανταγωνισμός είναι πολύ έντονος. Είναι επίσης πολύ δύσκολο που πρέπει να πολεμήσεις το σύστημα για να κάνεις κάτι καλό. Καλό σημαίνει να ανοίξεις μια επιχείρηση για να κινήσεις την οικονομία, να εμπνεύσεις άλλους ανθρώπους να το κάνουν έτσι, να προσλάβεις ντόπιους... Είναι μια αργή διαδικασία. Βλέπω καινούργια πρόσωπα συνέχεια και βλέπω και παλιά πρόσωπα που επιστρέφουν στο μπαρ. Οπότε αυτά τα δύο σημάδια με κάνουν αισιόδοξο. Κάθε φορά που ακούω θετική κριτική, μου δίνει ενέργεια να πάω μπροστά.
ΜΛ: Τι είναι θετική κριτική για σένα;
ΜΣ: Θετική κριτική για τη γενική εμπειρία από τη στιγμή που πατάει κανείς μες στο μπαρ. Μπορεί να είναι για τη μουσική, για τα ποτά που πίνει ο κόσμος, για την εξυπηρέτηση, την ωραία συζήτηση που έκαναν, το μοναδικό και εμπνευσμένο σχεδιασμό, για την προσωπική μου ιστορία που ήρθα από μια ξένη χώρα και έκανα μια θαρραλέα κίνηση για να φέρω μια αλλαγή στη ζωή μου.
ΜΛ: Και για το μέλλον; Ποια είναι τα σχέδιά σου για το μπαρ; Έχεις κάποια επιχειρηματικά σχέδια;
ΜΣ: Αυτή είναι η ομορφιά του μέλλοντος: κανείς δε μπορεί να το δει. Δεν έχω ιδέα τι θα συμβεί. Για τώρα είμαι εδώ και κάθε μέρα κάνω ένα μικρό βήμα, αναπτύσσω την επιχείρηση, την κάνω καλύτερη και καλύτερη. Και είναι μια διαδικασία μάθησης. Για το μέλλον θέλω να βλέπω το μαγαζί γεμάτο χαρούμενους ανθρώπους. Τόσο απλά.
The ONO bar
28ης Οκτωβρίου και Αμαράντου γωνία, Ρόδος
Fb: theonobar
www.onobar.eu
info@onobar.eu
