Πριν από μερικές ημέρες σε ένα ταξίδι μου στην Αθήνα, η αγαπημένη μου φίλη Αναστασία Κορινθίου, συγγραφέας και δημοσιογράφος, μου επιφύλασσε μια απρόσμενη έκπληξη στο μαγικό χώρο του Booking Hill.
Την παρουσίαση του πρώτου μου παραμυθιού «Κράτε με, να σε κρατώ», ανάμεσα σε αγαπημένους φίλους που ως δια μαγείας βρέθηκαν εκεί… Του Βασίλη Υψηλάντη, Βουλευτή Δωδεκανήσου και νομικού συμβούλου του Δωδεκανησιακού Συλλόγου Αυτοάνοσων Νοσημάτων Αρθρίτιδας και Λύκου «ΘΑΛΕΙΑ», της Μάνιας Μιχαηλίδου προϊσταμένης της Εφορίας Αρχαιοτήτων Δωδεκανήσου, της Αθανασίας Παππά, προέδρου της Ελληνικής Εταιρίας Αντιρευματικού Αγώνα ΕΛ.Ε.ΑΝ.Α. και αρκετών άλλων.
Όπως λέει ο Τζωρτζ Μπέρναρντ Σω: «Μερικοί άνθρωποι σκέφτονται τα πράγματα όπως είναι και ρωτάνε "γιατί". Εγώ τα ονειρεύομαι όπως θα ήθελα να είναι και σκέφτομαι "γιατί όχι"»...
Η συγγραφή του παραμυθιού ξεκίνησε για να απαντήσω στα πώς και στα γιατί των μικρών μου τότε εγγονιών, της Θαλείτσας και του Μανωλάκη μου… Τι είναι το αυτοάνοσο νόσημα… και πώς κατάφερα να κάνω "φίλο" μου έναν λύκο…
Για την ολοκλήρωση αυτού του παραμυθιού, ευχαριστώ από καρδιάς την γλυκύτατη Κάτια Παλάσκα, εικονογράφο, που έδωσε χρώμα στο παραμύθι μου… Συντροφιά με τις ζωγραφιές της αγαπημένης μου εγγονής Θάλειας και της μικρής μου Πένυς.
Και φυσικά τον αγαπημένο εκδότη Γιώργο Λεμπέση, που με αστείρευτη δημιουργία και απέραντη δοτικότητα καταφέρνει να μετατρέψει την αγάπη σε τέχνη.
Τέλος, ευχαριστώ τον "φίλο" μου τον λύκο, γιατί χωρίς αυτόν δεν θα έβρισκα τον δρόμο μου, δεν θα γνώριζα τον εαυτό μου, τις αντοχές μου και τους φίλους μου.
Δεν θα έφτανα έως το σήμερα!
Σας ευχαριστώ
Θάλεια Γεωργά
