Η Ζανέλ δεν είναι μία απλή τραγουδίστρια, αλλά μία ιδιαίτερη περίπτωση καλλιτέχνη. Η αέρινη παρουσία της, η βελούδινη φωνή, το ερμηνευτικό πάθος και η θεατρικότητά της επάνω στη σκηνή μαγεύουν και καθηλώνουν το κοινό.
Αφοσιωμένη στο retro, αναβιώνει με εκπληκτική επιτυχία τη ρομαντική ατμόσφαιρα μιας αθώας, ευτυχισμένης εποχής προκαλώντας νοσταλγικά συναισθήματα, τόσο μέσα από τις εμφανίσεις της, όσο και με την προσωπική της δισκογραφία.
Η εμφάνισή της στις 13 Μαΐου στον Πολυχώρο Πολιτισμού Πόλις όπου μαζί με τον πιανίστα Χρήστο Κουμούση θα παρουσιάσουν την μουσική παράσταση "Το Τανγκό της Αθήνας" μας έδωσε την ευκαιρία να την συναντήσουμε και να έχουμε μία πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση μαζί της.
Συνέντευξη στην Ευρυδίκη Κοβάνη
Φωτογραφίες Θάνος Γεωργίου
Αν και τραγουδάτε πολλά χρόνια, κάποια στιγμή στραφήκατε σχεδόν αποκλειστικά στην ελληνική retro μουσική. Τι σας συγκινεί σε αυτά τα τραγούδια;
Τα τελευταία πέντε χρόνια έχω εμβαθύνει στη ρετρό μουσική, καθώς έχει κάτι το αξεπέραστα γοητευτικό. Το πιο σημαντικό για μένα είναι η αλήθεια των στίχων σε απόλυτη σύνδεση με την ομορφιά των μουσικών συνθέσεων των τραγουδιών.
Με συγκινεί βαθιά η ποιότητα όλων των ερμηνευτών και των ερμηνευτριών, που άφησαν τη σφραγίδα τους σε κάθε τραγούδι με τις σπουδαίες ερμηνείες τους. Θεωρώ ότι έχω κερδίσει ήδη πάρα πολλά από αυτούς.
Επάνω στη σκηνή αναβιώνετε με πάθος και μεγάλη επιτυχία την χρυσή εποχή του ελαφρού ελληνικού τραγουδιού. Πού πιστεύετε ότι οφείλεται αυτή η επιτυχία και τι προκλήσεις αντιμετωπίσατε μέχρι να φτάσετε σε αυτό το αποτέλεσμα;
Πριν δώσω την πρώτη μου παράσταση στο Αθηναϊκό κοινό, το 2018, πραγματοποιήθηκαν για έναν ολόκληρο χρόνο εντατικές πρόβες ώστε το ερμηνευτικό και το μουσικό αποτέλεσμα να είναι όσο το δυνατόν πιο κοντά στην αρτιότητα της αρχικής απόδοσης των τραγουδιών.
Ήταν -και είναι- μία τεράστια πρόκληση αυτό και ένα μεγάλο μάθημα ζωής για μένα, το οποίο βίωσα με την βοήθεια του Αντώνη και του Δημήτρη Παπαβομβολάκη. Είναι οι παραγωγοί μου και συνθέτες στα περισσότερα τραγούδια μου. Πραγματικά τους χρωστώ την καλλιτεχνική μου ταυτότητα.
Η όποια επιτυχία απολαμβάνω ως τώρα θεωρώ πως οφείλεται στην προσωπική δουλειά και τις σωστές επιλογές. Χαίρομαι που όλο αυτό εισπράττεται με τόση θέρμη από τον κόσμο. Είναι ένα μικρό θαύμα κάθε μας συνάντηση.
Παράλληλα με την επιλογή των τραγουδιών, η εμφάνιση και το look σας ταιριάζουν με την ατμόσφαιρα αυτής της εποχής. Το ντύσιμο, το χτένισμά σας, όλα παραπέμπουν σε μία συγκεκριμένη αισθητική.
Ο σεβασμός σε ό,τι πραγματώνει κανείς παίζει καθοριστικό ρόλο στο τελικό αποτέλεσμα. Κάθε πτυχή της καλλιτεχνικής δημιουργίας αυτής της εποχής, αλλά και η απίστευτη κομψότητά της, με γοήτευσε.
Ένιωσα και νιώθω πάντα μεγάλη ευθύνη και σεβασμό τραγουδώντας κάθε τραγούδι. Δεν θα μπορούσε λοιπόν και η εμφάνισή μου στη σκηνή να μην αποπνέει το ίδιο.
Πάντως την ίδια μελωδική διάθεση εκφράζουν και τα δικά σας τραγούδια, «Η Λαίδη κι ο Αλήτης», το «Μια φορά αγαπάμε», το «Ρομάντζο»... Μπορούμε να μιλήσουμε για μία νέα εκδοχή του ελληνικού retro;
Είναι ο προσωπικός μου στόχος, αλλά και ο μεγάλος στόχος των παραγωγών μου. Μία φρέσκια εκδοχή αυτής της εποχής, με μεγάλο σεβασμό στην κληρονομιά που μας έχει αφήσει. Μακάρι να είμαστε κοντά σε αυτό.
Πείτε μας λίγα λόγια για το πιο πρόσφατο τραγούδι σας, το «Ρομάντζο» και τη συνεργασία σας με την Πέννυ Μπαλτατζή.
Μου το εμπιστεύτηκε η γλυκιά μου Πέννυ Μπαλτατζή την εποχή της πανδημίας. Ένα τόσο ρομαντικό τραγούδι, γραμμένο από μια τόσο ευαίσθητη ψυχή όπως η Πέννυ, δεν θα μπορούσε παρά να είναι ένα δώρο ψυχής για μένα και την ευχαριστώ με κάθε τρόπο και σε κάθε στιγμή που μπορώ.
Το αγκάλιασε με θέρμη και ο κόσμος, κάτι που για μένα δείχνει πως υπάρχει ακόμη ελπίδα, πως η αγάπη και ο ρομαντισμός αγγίζει, παρά τις δυσκολίες που περάσαμε και περνάμε ακόμη.
Στην εμφάνισή σας στον Πολυχώρο Πολιτισμού Πόλις στις 13 Μαΐου θα παρουσιάσετε μαζί με τον εξαιρετικό πιανίστα Χρήστο Κουμούση το νέο σας πρόγραμμα. Τι τραγούδια να περιμένουμε να ακούσουμε αυτή τη βραδιά;
Είναι σπουδαίο να μοιράζεσαι συναισθήματα μέσα από σπουδαία λόγια, μέσα από σπουδαίες συνθέσεις, μέσα από σπουδαία τραγούδια, που έχουν αφήσει εποχή. Αυτό θα κάνουμε πράξη και στον Πολυχώρο Πόλις.
Ξεκινώντας από τον Μιχάλη Σουγιούλ και τον Αττίκ και συνεχίζοντας με τον Γιώργο Μουζάκη, τον Κώστα Καπνίση, τον Μίμη Πλέσσα, τον Γιώργο Κατσαρό, τον Γιώργο Χατζηνάσιο, θα πούμε τραγούδια τους που ερμήνευσαν σπουδαίες φωνές όπως η Δανάη Στρατηγοπούλου, η Γιοβάννα, η Σοφία Βέμπο, η Νάνα Μούσχουρη, η Τζένη Βάνου, η Μαρινέλλα, ο Γιάννης Βογιατζής, ο Γιάννης Πάριος και άλλοι.
Το Σάββατο, λοιπόν, στις 13 Μαΐου, στον Πολυχώρο Πολιτισμού Πόλις, θα ανοίξουν οι καρδιές και οι αγκαλιές μας.
Διδάσκετε επίσης μουσική σε σχολείο και μάλιστα εκτός Αθηνών. Πώς ισορροπείτε αυτούς τους δύο εξίσου απαιτητικούς ρόλους;
Η διδασκαλία σε παιδικές ψυχές με κάνει να νιώθω και εγώ παιδί, αλλά νομίζω πως με κάνει και καλύτερο άνθρωπο. Χρειάζεται μεγάλη ενσυναίσθηση η επαφή και η μεταλαμπάδευση γνώσεων.
Κάθε παιδί κρύβει τον δικό του ήλιο και την δική του σκοτεινιά. Είναι σημαντικό να μπορείς να καταλάβεις τα όριά τους και την αλήθεια τους.
Τι είναι για εσάς η μουσική;
Ανάσα, ησυχαστήριο, επικοινωνία, ζωή.
Γεννιέται ή γίνεται ο καλλιτέχνης;
Νομίζω πως γεννιόμαστε με κάποια ταλέντα. Είναι στο χέρι μας η προσωπική εξέλιξη.
Το ταλέντο ή οι επιλογές καθορίζουν την εξέλιξή μας;
Και τα δύο.
Τι σας εμπνέει και σας γοητεύει στη ζωή και στην τέχνη;
Με εμπνέουν οι άνθρωποι και οι στιγμές τους.
Τι σας αποθαρρύνει ή σας θυμώνει;
Η ψευτιά και η ασέβεια.
Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;
Η ολοκλήρωση του πρώτου μου προσωπικού δίσκου, ο οποίος θα συμπεριλαμβάνει όλα τα singles που έχω κυκλοφορήσει ως τώρα, αλλά και νέα, υπέροχα τραγούδια. Οι εκπλήξεις μας πλησιάζουν και ανυπομονώ για αυτές!
