Άννα Αχιολά
"Αυτό που με ιντριγκάρει στον Μεσαίωνα είναι κυρίως το μυστήριό του".
Η Άννα Αχιολά με υπομονή και επιμονή έχει καταφέρει να δώσει σάρκα και οστά στο όνειρό της: να δημιουργήσει ένα εντυπωσιακό Μεσαιωνικό Φεστιβάλ στο φυσικό του περιβάλλον, την Παλιά Πόλη της Ρόδου, ισάξιο των μεγάλων αντίστοιχων φεστιβάλ που γίνονται σε άλλες πόλεις της Ευρώπης.
Το "Μεσαιωνικό Ρόδο" γεννήθηκε από αυτή την ιδέα. Ακολουθώντας το πνεύμα και τις επιταγές της εποχής, φέτος μας προσφέρει ένα απολαυστικό τριήμερο με «Ιστορίες του Μεσαίωνα» στον Ιπποτικό Ξενώνα της Αγίας Αικατερίνης στις 2, 3 και 9 Οκτωβρίου 2021.
Συνέντευξη στην Ευρυδίκη Κοβάνη
Φωτογραφίες Νίκος Πασχαλέρης / Marek Florczyk
Κυρία Αχιολά, τι ακριβώς είναι αυτό που τόσο σας γοητεύει στον Μεσαίωνα ώστε να σας εμπνεύσει την δημιουργία ενός μεσαιωνικού φεστιβάλ στη Ρόδο;
Ο Μεσαίωνας είναι μία εποχή που δύσκολα θα επέλεγε για να ζήσει κανείς … κι εγώ το ίδιο! Όμως για κάποιο περίεργο λόγο με ιντριγκάρει αυτή η ιστορική περίοδος περισσότερο από κάθε άλλη. Τα χρώματα, οι μελωδίες, οι ενδυμασίες, η αρχιτεκτονική της αλλά κυρίως το μυστήριό της. Σα να έχω μία μεταφυσική σχέση μαζί της.
Πιθανόν να έχουν παίξει ρόλο κι αυτά τα τείχη που από μικρή μου εξίταραν τη φαντασία και ονειρευόμουν να ζωντανεύουν όμορφες εικόνες μίας άλλης καθημερινότητας, μέσα στα στενά δρομάκια της Μεσαιωνικής Πόλης.
Δεν είχα ιδέα τότε πόσο σκληρή μπορούσε να είναι αυτή η εποχή και κράτησα τη ρομαντική της εκδοχή, έτσι όπως την έβλεπα στις ταινίες. Αλλά ακόμα και σήμερα που γνωρίζω, η μεσαιωνική περίοδος της ιστορίας (που περιλαμβάνει και το Βυζάντιο), εξακολουθεί να με συνεπαίρνει…
Δοθήκατε με πάθος σε αυτή την ιδέα παρά τις δυσκολίες του εγχειρήματος. Ποιος πιστεύετε ότι είναι ο πιο σημαντικός παράγοντας που το Μεσαιωνικό Ρόδο κατάφερε όχι μόνο να επιβιώνει, αλλά και να αναπτύσσεται εδώ και τόσα χρόνια;
Σίγουρα για να ξεκινήσει και να αντέξει ένα νέο, πρωτόγνωρο εγχείρημα στην πόλη και με τις δεδομένες δυσκολίες που γνωρίζουμε πως υπάρχουν στο χώρο του πολιτισμού, χρειάζεται κάποιοι άνθρωποι να το πιστέψουν και να του αφοσιωθούν.
Η αγάπη λοιπόν γι’αυτό το φεστιβάλ υπερνίκησε όλες τις αντιξοότητες, αλλά και η συλλογικότητα, οι συνέργειες και εν γένει η ενεργοποίηση διαφορετικών ομάδων της τοπικής κοινωνίας (προσκοπικά συστήματα, άλλοι σύλλογοι, φοιτητικές ομάδες κλπ) που συμμετείχαν και το αγκάλιασαν.
Θεωρώ ότι τα επιμορφωτικά μας προγράμματα, ειδικά όσα έγιναν με τα σχολεία και τους εκπαιδευτικούς, έπαιξαν επίσης σημαντικό ρόλο στο να γνωρίσουν οι ντόπιοι ένα κομμάτι της ιστορίας του τόπου μας, που δεν διδάσκεται στα σχολεία και ήταν, μέχρι πρότινος, παραγνωρισμένο.
Αυτό κινητοποίησε το ενδιαφέρον τους για να μελετήσουν και να γνωρίσουν καλύτερα αυτή την εποχή και κατ’ επέκταση να ανταποκρίνονται περισσότερο στο κάλεσμα του φεστιβάλ.
Άλλωστε και η ίδια η διοργάνωση, μέσα από τις δράσεις ιστορικής αναβίωσης που επιχειρεί, κατορθώνει με ψυχαγωγικό τρόπο και μέσα από ένα παραμυθένιο σκηνικό που διαμορφώνει, να μεταφέρει την ιστορική πληροφορία και να την κάνει οικεία στο θεάμον κοινό.
Επιπλέον, η μοναδικότητα και η ιδιαιτερότητα του Μεσαιωνικού Φεστιβάλ της Ρόδου, που ανάλογο του δεν υπάρχει στην Ελλάδα, όπως μάλιστα αυτό αναδεικνύεται από το αρχιτεκτονικό σκηνικό που το περιβάλλει, έχει τραβήξει σημαντικά τα φώτα της δημοσιότητας στην υπόλοιπη Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό και αυτό του έχει δώσει μία σημαντική ώθηση και αναγνωσιμότητα που έχει παίξει ρόλο επίσης στην εξέλιξη του.
Τι είναι το «Παραμύθι της Ροδοδαφνούσας» και πώς προέκυψαν η έκθεση και η παράσταση που θα δούμε;
Το «Παραμύθι της Ροδοδαφνούσας» ξεκίνησε ως μία ιδέα δημιουργίας μίας θεματικής έκθεσης φωτογραφίας. Οι διάφορες ιστορίες που διάβαζα για τη Μεσαιωνική Ρόδο είχαν δημιουργήσει έντονες εικόνες της εποχής στο μυαλό μου, που ήθελα να βγάλω προς τα έξω. Έτσι, σε μία τυχαία συνάντηση με τον Μίλτο Λουιζίδη, του εξέφρασα την ιδέα αυτή, του άρεσε και είπαμε, έτσι απλά, να το προχωρήσουμε.
Έγραψα το 2016 ένα κείμενο-ποίημα για μία ιστορία ενός ρομαντικού έρωτα, περιέπλεξα μία μεγάλη ιστορική στιγμή, την Α’ Μεγάλη Πολιορκία της Ρόδου, αλλά και το Θανατικό (γνωστό ως Μαύρος Θάνατος) και βγήκε μία ιστορία εμπνευσμένη από τα κλασικά μοτίβα της μεσαιωνικής λογοτεχνίας.
Από αυτή την ιστορία ζωντανέψαμε σκηνές με τη συμμετοχή αρκετών εθελοντών, με κοστούμια εποχής και σε χώρους της Μεσαιωνικής πόλης, στους πρόποδες της Φιλερήμου και στο Ροδίνι και ο Μίλτον τις φωτογράφησε.
Η έκθεση που δημιουργήθηκε παρουσιάστηκε αρχικά στο Μεσαιωνικό Φεστιβάλ της Ρόδου και κατόπιν ταξίδεψε δύο φορές στην Κύπρο, στη Μάλτα και στο Ιστορικό Πάρκο της Βάρνας.
Αργότερα ένιωσα ότι αυτή η ιστορία έχει ακόμα δυνατότητες για να γίνει και μία ωραία παράσταση. Οπότε, εμπλούτισα περισσότερο το κείμενο, ώστε να γίνει ένα ολοκληρωμένο παραμύθι (για μεγάλους), συνεργαστήκαμε με την Φαίη Ρεϊζίδου, τον Γιάνεζ Σπεντόου και την Άννα Νικητιάδη και δημιουργήσαμε μία Μουσική Αφήγηση, την οποία τώρα δραματοποιήσαμε για να ανέβει πλέον ως μία άρτια παράσταση στον υπαίθριο αρχαιολογικό χώρο του Ιπποτικού Ξενώνα της Αγ. Αικατερίνης.
Ένας υπέροχος χώρος που πρώτη φορά χρησιμοποιείται για τέτοιου είδους εκδήλωση, με την ευγενική παραχώρηση της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας.
Με ποιο σκεπτικό διαμορφώσατε την εκδοχή του φεστιβάλ που θα παρακολουθήσουμε αυτό το τριήμερο;
Καθώς οι συνθήκες, όπως έχουν διαμορφωθεί από την πανδημία Covid19, δεν επιτρέπουν να οργανώσουμε το Μεσαιωνικό Φεστιβάλ όπως το γνωρίζαμε, αφού εκεί δεν θα μπορούσε να αποφευχθεί ο συνωστισμός, προτιμήσαμε να πραγματοποιήσουμε μία σειρά από παραστάσεις που θα μπορεί να παρακολουθήσει το κοινό με ασφάλεια.
Έτσι, θα παρουσιάσουμε την Παράσταση: «Το Παραμύθι της ΡοδοΔαφνούσας» στην πλήρη του μορφή, ως δραματοποιημένο πλέον μουσικό παραμύθι, αλλά και στην πιο συνοπτική του, ως μουσική αφήγηση, για το ξενόγλωσσο κοινό.
Ακολούθως, θα ανέβουν δύο σημαντικά έργα της δημώδους λογοτεχνίας, ο «Πωρικολόγος» και τα «Βυζαντινά Ιπποτικά Μυθιστορήματα», σε σκηνοθεσία Σουζάνας Καρδούλια, καθώς, στο πλαίσιο των επιμορφωτικών σκοπών του συλλόγου μας, για τη διατήρηση της πολιτιστικής κληρονομιάς, είναι το κοινό να γνωρίσει τους, όχι και τόσο γνωστούς, θησαυρούς της βυζαντινής λογοτεχνίας.
Φυσικά, από το πρόγραμμα μας δεν θα μπορούσε να λείπει και η μεσαιωνική μουσική, γι’ αυτό και θα περιλαμβάνει μία συναυλία με το σύνολο μεσαιωνικής μουσικής "ΚΩΔΙΞ" από τη Θεσσαλονίκη, που θα μας ταξιδέψει μουσικά στους πολιτισμούς της Μεσογείου.
Το μεσαιωνικό φεστιβάλ έχει καταχωρηθεί στη σκέψη μας σαν μία μεγάλη ανοιχτή γιορτή με εθελοντές, θεατές και αθρόα συμμετοχή του κόσμου. Με ποιον τρόπο πιστεύετε ότι θα έχει μέλλον στην εποχή της πανδημίας;
Για το διάστημα που θα ισχύουν τα μέτρα πρόληψης και ασφάλειας που αφορούν στην πανδημία, το Μεσαιωνικό Φεστιβάλ θα συνεχίσει να έχει τη μορφή παραστάσεων, όπως το οργανώνουμε για πρώτη φορά φέτος. Όπως λέμε είναι η «Covid Version» του Φεστιβάλ.
Ευελπιστούμε όμως ότι οι συνθήκες θα αλλάξουν την επόμενη χρονιά, η ζωή θα γυρίσει σε μία κανονικότητα και το ίδιο και το φεστιβάλ μας. Μάλιστα, έχουμε ήδη συζητήσει με τον πρόεδρο του ΔΟΠΑΡ και αντιδήμαρχο πολιτισμού κ. Α. Κολιάδη, την διεύρυνση του, ώστε να ανακτήσει τον διεθνή χαρακτήρα που είχε μέχρι το 2010 και έχασε μετά την οικονομική κρίση.
Να επισημάνουμε μάλιστα ότι το 2022 είναι επετειακή χρονιά αποχώρησης του Τάγματος των Ιωαννιτών Ιπποτών από τον νησί της Ρόδου, μετά την Β’ Μεγάλη Πολιορκία του 1522μΧ και σκοπεύουμε να οργανώσουμε δράσεις αναφορικά με αυτό το γεγονός.
Ποιο ρόλο θα διαλέγατε για τον εαυτό σας εάν σας δινόταν η ευκαιρία να ζήσετε μία πραγματική ημέρα στον μεσαίωνα;
Δύσκολη ερώτηση … θα ήθελα πολλούς ρόλους για να γνωρίσω την εποχή από πολλές διαφορετικές σκοπιές. Σίγουρα πάντως θα επέλεγα να είμαι άντρας γιατί ως γυναίκα, με ανοιχτό και δημιουργικό πνεύμα, μάλλον θα με καίγανε στην πυρά!
Ποια είναι η Άννα Αχιολά
H Άννα Αχιολά έχει πραγματοποιήσει από το 2009 σπουδές στην πολιτιστική διαχείριση και τον σχεδιασμό εκδηλώσεων με focus στο festival management.
Ειδικεύεται στη δημιουργία ιστορικών αναβιώσεων όπως είναι το Μεσαιωνικό Φεστιβάλ (www.medievalfestival.gr), για την υλοποίηση του οποίου ίδρυσε τον πολιτιστικό σύλλογο "Μεσαιωνικό Ρόδο" το έτος 2005, του οποίου διατελεί εκλεγμένη πρόεδρος έως σήμερα και επιμελείται το δημιουργικό σχεδιασμό της διοργάνωσης.
Στον επαγγελματικό τομέα έχει αναλάβει αρκετά projects που έχουν πραγματοποιηθεί στο νησί της Ρόδου (εκθέσεις, εκδηλώσεις: πολιτιστικές και εταιρικές) και έχει οργανώσει θεματικά φεστιβάλ όπως τις Ημέρες Αρχαίου Ελληνικού Πολιτισμού, το Φεστιβάλ Θεάτρου Κούκλας κ.α. αλλά και αρκετά σεμινάρια και εργαστήρια επιμόρφωσης.
Από το 2005, έχει εργαστεί σε διεθνείς τηλεοπτικές και κινηματογραφικές παραγωγές, ως υπεύθυνη του τμήματος Casting και ως Βοηθός Σκηνοθέτη, όπως στις ταινίες «El Greco», «Sune i Grekland» κ.α (filmography: http://www.imdb.com/name/nm2443258/), συνεργαζόμενη με μεγάλες εταιρίες παραγωγής (STEFI, TANWEER, ALEXANDROS FILM, CINEGRAM, EYEWORKS κ.α) αλλά και σε ταινίες μικρού μήκους και διαφημιστικά, στο σχεδιασμό και την εκτέλεση παραγωγής (δείτε δείγμα ΕΔΩ).
Από το 2007 έχει συνεργαστεί με μεγάλες διεθνείς αθλητικές διοργανώσεις που έχουν πραγματοποιηθεί στο νησί της Ρόδου, στον τομέα της Τελετής Έναρξης και Λήξης (Διεθνείς Αγώνες Νήσων, Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα IRIS κ.α.)
Από το 2008 διατηρεί δικό της γραφείο εκδηλώσεων και υπηρεσιών κινηματογράφου, με τον διακριτικό τίτλο "Poeessa" (Ποιήεσσα: www.facebook.com/poeessa.events & Rhodes Film Services) και ασχολείται επαγγελματικά με τo σχεδιασμό και την οργάνωση θεματικών εκδηλώσεων και τις υπηρεσίες παραγωγής ταινιών και διανομής ρόλων για οπτικοακουστικά έργα, στο νησί της Ρόδου.
Κατά καιρούς έχει ασχοληθεί με διάφορες μορφές τέχνης, όπως: ζωγραφική, ξυλογλυπτική και ψηφιδωτό, ενώ την συναρπάζει ο τομέας της σκηνογραφίας και ενδυματολογίας, τον οποίο και επιμελείται στις εκδηλώσεις που σχεδιάζει, καθώς έχει παρακολουθήσει σχετικό εκπαιδευτικό πρόγραμμα στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Συχνά έχει συμμετάσχει ή/και οργανώσει φιλανθρωπικές και άλλες εθελοντικές δράσεις για το περιβάλλον, τον άνθρωπο και τον πολιτισμό.
