Ο Ιάκωβος Μυλωνάς σκηνοθετεί το αριστουργηματικό έργο του Αυγούστου Στρίντμπεργκ «Δεσποινίς Τζούλια» που ανεβαίνει από την Diamantaki Productions το Σάββατο 5 Νοεμβρίου και για 9 μόνο παραστάσεις στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.
Μια παράσταση που βουτάει στα άδυτα της ανθρώπινης ψυχής και ξεσκεπάζει κάθε αδυναμία. Έρωτας, εξουσία, ήττα, συντριβή. Μια αληθινή ιστορία, ένα έργο απαγορευμένο στην Αγγλία για πενήντα χρόνια.
Με την ευκαιρία αυτής της παράστασης είχαμε μία πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση με τον σκηνοθέτη, Ιάκωβο Μυλωνά.
Συνέντευξη στην Ευρυδίκη Κοβάνη
Τι ήταν αυτό που σας γοήτευσε στο έργο «Δεσποινίς Τζούλια»;
Η σχέση που είχε με την έννοια της πατριαρχίας. Η αρχή της κατάρρευσης της μέσα στον κοινωνικό ιστό. Η σχέση εξουσίας και έρωτα. Η αδυναμία του ερωτευμένου και η δύναμη αυτού που πραγματικά ξέρει τι ζητάει.
Κοιτάζοντας στον πυρήνα του, ποιο κεντρικό θέμα θίγει το έργο;
Δεν μπορούμε να ξεφύγουμε απ’ το περιβάλλον που μεγαλώσαμε. Είμαστε ένας καθρέφτης που θα σπάσει μόλις ζητήσουμε κάτι διαφορετικό απ’ αυτό που είμαστε. Απ’ αυτό που μας επιτρέπουν.
Πώς προσεγγίσατε σκηνοθετικά το έργο;
Ακολούθησα τη χημεία των ηθοποιών και προσπάθησα να συνδυάσω το κλασικό με τη μουσική τζαζ. Αποφάσισα να έχουμε μόνο ζωντανή μουσική λόγω και του Μεγάρου Μουσικής.
Κατά τ’ άλλα όσο πιο απλά μπορούσα. Εστίασα στις ερμηνείες των ηθοποιών και όχι στον εντυπωσιασμό της επιφάνειας.
Πώς ισορροπείτε τις δύο ιδιότητές σας σαν ηθοποιός και σκηνοθέτης μέσα στην ίδια παράσταση;
Το ‘χω συνηθίσει πια. Συνήθως στήνω ένα έργο και κάνω διδασκαλία στους ηθοποιούς και μετά βάζω κάποιον στη θέση μου για να δω τα λάθη που έκανα και ποιες σκηνές αν τις στήσω διαφορετικά μπορεί να δουλέψουν καλύτερα.
Είστε ηθοποιός, σκηνοθέτης, θεατρικός συγγραφέας και δάσκαλος υποκριτικής. Αλληλοεπηρεάζονται ή είναι ανεξάρτητοι αυτοί οι ρόλοι μέσα σας;
Δεν τα σκέφτομαι ανεξάρτητα. Είναι όλα μέρη του εαυτού μου, της μόρφωσής μου και της εμπειρίας μου. Τα χαίρομαι και προσπαθώ να τα κάνω όσο καλύτερα μπορώ.
Έχω σταματήσει να είμαι τελειομανής κι αυτό έχει ως αποτέλεσμα να διασκεδάζω περισσότερο την ώρα της γέννησης ενός έργου. Τα παιδιά μου, τα έργα μου δηλαδή δεν είναι τέλεια. Είναι ανθρώπινα.
Τι σημαίνει για εσάς το θέατρο;
Είναι το σπίτι μου. Ο χώρος που αναπνέω. Μόλις μπω σ’ ένα θέατρο αποκτάει νόημα η ζωή μου.
Υπήρξαν άνθρωποι ή γεγονότα που σας έχουν βαθιά επηρεάσει;
Όχι θετικά. Δε βρήκα κανένα θετικό πρότυπο που να ήθελα να μοιάσω. Βρήκα όμως πολλά αρνητικά πρότυπα που δεν ήθελα να μοιάσω. Καλό μου κάνανε.
Τι είναι αυτό που κάνει «καλή» μία παράσταση;
Το πώς είναι γραμμένο και η υποκριτική δεινότητα των ηθοποιών του. Αν έχεις καλό έργο και καλούς ηθοποιούς δε χρειάζεσαι καν σκηνικά.
Ποιος πιστεύετε ότι είναι ο ρόλος του καλλιτέχνη στην κοινωνία;
Είμαστε εκπρόσωποι του πολιτισμού. Το να είσαι ηθοποιός είναι η στάση ζωής που έχεις απέναντι στα πράγματα. Στον έρωτα, στον πόλεμο, στη φτώχεια, στα ζώα, στους συνανθρώπους σου.
Τι σας κάνει ευτυχισμένο;
Νομίζω ότι τώρα πια είμαι ευτυχισμένος μόνο όταν είμαι πάνω στη σκηνή και παίζω. Έξω με όλα αυτά που συμβαίνουν πολύ σπάνια νιώθω χαρούμενος.
Ευτυχώς είμαι από τη φύση μου αισιόδοξος και πιστεύω ότι στο τέλος όλα θα πάνε καλά. Απλά για εμάς θα είναι το τέλος. Αστειεύομαι.
ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΙΑΚΩΒΟΣ ΜΥΛΩΝΑΣ
Ο Ιάκωβος Μυλωνάς είναι ηθοποιός, σκηνοθέτης, συγγραφέας.
Γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη. Είναι αριστούχος απόφοιτος Φιλοσοφικής Σχολής, τμήμα θεατρικών σπουδών. Είναι απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του Θεάτρου Τέχνης Κάρολου Κουν με υποτροφία.
Επίσης, έχει σπουδάσει κιθάρα, χορό, φωνητική, έχει γράψει θεατρικά έργα (κωμωδίες) και έχει κάνει σεμινάρια (σωματικού θεάτρου, Iταλικού Θεάτρου, Αγγλικού Θεάτρου, μεθόδου του Stanislavski). Είναι δάσκαλος υποκριτικής με άδεια από το υπουργείο και έχει δικό του θεατρικό εργαστήρι.
Δείγμα της δουλειάς του στο θέατρο είναι οι παραστάσεις Μεταξωτές Γυναίκες (2015), Η τέλεια γυναίκα (2016), 2047 (2017), Ο Αγριάνθρωπος (2019).
Στην τηλεόραση συμμετείχε στις σειρές Πεθαίνω για σένα του Κοκκινόπουλου (2004), Οι Στάβλοι της Εριέτας Ζαϊμη (2002), Μαρία η άσχημη (2008).
